Under the sea...

Μιας και βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού , δημιούργησα ένα καμβά  με το αγαπημένο μου θέμα...τη θάλασσα και τον βυθό της!

Τον βυθό όπως τον χαζεύαμε σαν παιδιά μαζί με τον αδελφό μου, μέσα από το γυαλί της μάσκας μας....

Ώρες ατέλειωτες κρατούσε η εξερεύνηση μας!

Ψάχναμε να βρούμε κοχύλια και μαργαριτάρια

ιππόκαμπους και εξωτικά ψάρια,

αστερίες και κοράλλια....

Επηρεασμένοι από τα παραμύθια της γιαγιάς πάντα είχαμε την ελπίδα να ανακαλύψουμε κάποιο παλιό ναυάγιο,

ή έστω κάποια απομεινάρια  του!

Και όταν η μαμά φώναζε πώς ήρθε η ώρα να βγούμε πια, χρειάζονταν πολλές παρακλήσεις για να κατορθώσει να μας πείσει να εγκαταλείψουμε τη μαγεία του βυθού....

Στο τέλος υποκύπταμε και βγαίναμε έξω φορτωμένοι με τα λάφυρα της θάλασσας.... 

Στριφογυριστά κοχύλια και πέτρες περίεργα λαξευμένες από το κύμα που στα παιδικά μας μάτια, φάνταζαν πραγματικοί θησαυροί!

 Στην παραλία φυσικά και δεν ησυχάζαμε.....Συνεχίζαμε να ψάχνουμε καβουράκια στα βραχάκια και όταν πια κουραζόμασταν καθόμασταν και  χαζεύαμε τα καραβάκια 

και το φάρο

περιμένοντας τον μπαμπά να γυρίσει από το ψάρεμα για να επιστρέψουμε όλοι μαζί σπίτι....

(***για το δρώμενο " τα λόγια της πλώρης")