...Σαν το τσάι

..."Kάποτε παραπονιόταν ένας άνθρωπος πως είχε βάσανα .

Τον κάλεσε, που λες, στο σπίτι της κάποια σοφή γερόντισσα, έβαλε ένα τσουκαλάκι με νερό να βράσει και έριξε μέσα ένα καρότο και ένα αυγό. Όταν έβρασαν καλά , έφτιαξε λίγο τσάι του βουνού και ρώτησε τον άνθρωπο τι βλέπει.

"Ένα καρότο που έχει μαλακώσει από το βράσιμο και ένα σφιχτό αυγό" ,της είπε εκείνος.

"και τι μυρίζει", ρώτησε η γερόντισσα.

"μοσχοβολάει τσάι του βουνού!",απαντάει εκείνος.

"Ε, λοιπόν, οι λύπες και οι στεναχώριες μοιάζουνε με νερό που βράζει" λέει η γερόντισσα.

" Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν δυνατοί, μα σαν τους βρουν αναποδιές, θαρρείς και πέφτουν στο βραστό νερό σαν το καρότο που μαλακώνει και διόλου δύναμη δεν έχει πια. Άλλοι πάλι μοιάζουν με το αυγό. Μέσα τους είναι αδύναμοι και μόνο ένα τσόφλι έχουν από έξω να τους προστατεύει. Όταν έρθουν δύσκολοι καιροί θαρρείς και πέφτουν στο βραστό νερό σαν το αυγό, και σαν αυτό γίνονται και από μέσα τους σκληροί. Μα είναι και άλλοι που θυμίζουνε το τσάι.Όταν τους βρίσκουν βάσανα, είναι και εκείνοι σαν να πέφτουν σε βραστό νερό, μα ούτε σκληραίνουν, ούτε μαλακώνουν. Μεταλλάζουν μόνο το νερό σε τσάι του βουνού που ευωδιάζει. Και ευφραίνονται με τη μοσχοβολιά του όσοι βρίσκονται κοντά. Τις λύπες και τις στεναχώριες, πάει να πει, τις κάνουν γνώση, καλοσύνη και χαρά.Πήγαινε στο καλό, λοιπόν,"του λέει η γερόντισσα " και φρόντισε να είσαι σαν το τσάι"....

Απόσπασμα από το βιβλίο της Λότη Πέτροβιτς -Ανδροτσοπούλου "Στη σκιά της πράσινης βασίλισσας".

***Παλιά αξεσουάρ τσαγιού που τους δόθηκε μια "δεύτερη ευκαιρία"!

Μια τσαγιέρα,

Ένας δίσκος,

Ένα μπουκάλι για τα λικεράκια μας,

και ένα κηροπήγιο για να "ζεσταίνει" την ατμόσφαιρα.

Όλα έτοιμα για να απολαύσουμε ένα ρομαντικό τσάι στην εξοχή!

Καλό Σαββατόκυριακο!