Καραβάκια από πηλό

" Ένα καράβι της φυγής"

Ποτέ μου δεν εζήλεψα καράβια αραγμένα

που έχουν για άγκυρα στεριά

κι άλμπουρα σκουριασμένα.

Ο άνεμος δε φούσκωσε ποτέ πανί στην πλώρη 

μήτε ένας γλάρος στον αφρό,

τραγούδι δεν τους είπε.

Φοβήθηκαν τα πέλαγα

 και απόμειναν να βλέπουν,

της θάλασσας τα κύματα

να κλαίνε 

μανιασμένα,

για μια γοργόνα που ρωτά σε χρόνια περασμένα,

Αν ζει ο Μέγα Αλέξανδρος,

ποιος τάχα να το ξέρει...

Εγώ καράβια ζήλεψα,θάλασσες που αρμενίζουν,

που δε φοβούνται τον καιρό,

μήτε τις Συμπληγάδες,

μα κούρσεψαν τα πέλαγα,

ψάχνοντας μιαν Ιθάκη.

Και έβαλαν πλώρη τον καημό,

και την καρδιά πανάκι....

Μαρία Λαμπράκη

***Και ένα καραβάκι φτιαγμένο από τα παιδικά χεράκια του Χαρούλη μου!***