Πριν λίγο καιρό διάβασα κάπου ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στη ζωή μας θα καταλήξουμε να έχουμε 5-6 ανθρώπους να μας θυμούνται , ενώ οι δάσκαλοι έχουν χιλιάδες ανθρώπους που θα τους θυμούνται για όλη τους τη ζωή...Και ξέρετε γιατί συμβαίνει αυτό? Γιατί αυτό που είμαστε το οφείλουμε κατά ένα μεγάλο μέρος σε αυτούς! Πώς να τους ξεχάσουμε λοιπόν?
Τώρα που τελειώνει η σχολική χρονιά, ένα μικρό δωράκι είναι το λιγότερο που μπορούμε να τους προσφέρουμε για να τους πούμε το δικό μας "ευχαριστώ"...
Ένα ξύλινο καδράκι με συμβολικό μήνυμα , για μια αγαπημένη δασκάλα που κατάφερε να αφήσει το στίγμα της και να διαμορφώσει ένα ακόμη μικρό πλασματάκι...
Ω, τί όμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφή*Πέρσι το καλοκαίρι, μετά από αναζήτηση 12 χρόνων, βρέθηκα με την αγαπημένη μου καθηγήτρια φιλοσοφίας και μου ομολόγησε πως ξεχνάει τί αντίκτυπο μπορεί να έχει η συμπεριφορά ενός καθηγητή στα παιδιά! (Καλά, τη λατρεύω λέμε!)
Επανέρχομαι στο υπέροχο δωράκι και αφήνω πολλά ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ και ευχές για ένα όμορφο βραδάκι!
Καλημέρα Λιτσάκι μου!Πάντα το δωράκι μας είναι μία όμορφη συνήθεια της χρονιάς.Έχω ακόμη τέτοια δωράκια τους όταν δίδασκα.
ΑπάντησηΔιαγραφή